Nummer 143
Een wekelijkse schop onder je kont en je dosis lekkere links om over te lullen tijdend de lunch.
Goedemorgen,
Ik sta in de rij voor een worstenbroodje. Zo'n heerlijk, warme, Brabantse klassieker. Voor me twee toeristen, op zoek naar precies zo’n authentiek worstenbroodje. Prima, ze zijn op de juiste plek. Totdat ze het onmogelijke vragen: de een is vegetariër en de ander glutenvrij. En daar sta je dan. Met je vette vingers en je gezonde verstand. Hoezo een vegetarisch worstenbroodje? Het woord zegt het al: WORST-enbroodje. Daar zit worst in!
De mensen achter de kraam keken alsof ze zojuist waren gevraagd om lintjes uit te delen aan vrijwilligers van het COA. Na wat ongemakkelijk overleg, werden er uiteindelijk 2 speciale broodjes in de oven geschoven. Iedereen blij. Want ja, de klant is koning. Maar soms vraag ik me af: moet de koning niet gewoon een beetje normaal doen?
Want serieus, als je vegetarisch bent, wat doe je dan bij een worstenbroodjeskraam? Dat je als vegetariër je principes hebt, snap ik. Maar verwacht je nou serieus dat de rest van de wereld zich aanpast? Er is een punt waarop pleasen gewoon verandert in jezelf wegcijferen. Waar ligt de grens tussen klantgerichtheid en jezelf verliezen in het goed willen doen voor iedereen? We moeten de vega, glutenvrije, lactosevrije, nootvrije, suikervrije, en vooral smaakvrije versies ook aanbieden. Want stel je voor dat iemand zich buitengesloten voelt.
Een sterk merk kiest voor wie ze wél zijn, maar vooral ook voor wie ze níet willen zijn. Je kunt niet alles voor iedereen zijn, hoe graag je ook wilt pleasen. Soms moet je gewoon durven zeggen: dit is wat we doen, en als het niet bij je past, so be it. Want als je altijd iedereen tevreden wilt houden, verlies je jezelf onderweg. Of je nou een bakker bent, een slager, of gewoon iemand die zijn eigen pad probeert te bewandelen. Weet waar je voor staat. En houd je daaraan. Dus laten we afspreken: de volgende keer dat iemand vraagt om een vegetarisch worstenbroodje, kijken we ze gewoon vriendelijk aan en zeggen we:
'Het zit er letterlijk niet in. Daar is de groentekraam.'
LYLT
Op dit moment heb ik 103 leden op Substack. Ja ja, over de 100. ️🔥 Daar willen we natuurlijk 110 van maken, minstens. Help mee door Nieuwsgierig te delen.
Lekkere links om over te lullen tijdens de lunch
Hoe lang zou jij het volhouden tijdens de repetitie van Cirque du Soleil?
Als je een commercial voor AirPods kunt laten maken met top acteur Pedro Pascal in de hoofdrol en Spike Jonze als regisseur is dat toch wel een teken dat Apple echt teveel geld verdient.
Hallow, de app die je belooft dichterbij God te komen door dagelijkse meditatie en gebedsmomenten. En het overmaken van 70 euro per jaar. Ongeveer even veel als je kwijt bent als elke week het mandje rondgaat in de kerk denk ik. Toch heeft het een rare nasmaak als religie zo word ingezet als verdienmodel.
Een gevangenis waar mensen zelf, vrijwillig inchecken voor 24h of een hele week zelfs. Om te ontspannen.
Een mooie terugblik op de hoogtij dagen voor tijdschriften vanwege de biografie van de hoofdredacteur van Vanity Fair. Uit de tijd dat er geen maximum zat declaraties en schrijvers tot 166.000 euro per artikel verdiende!
Een chefkok, een spion, en een vrouwenverslinder in Carême, de nieuwste serie van Apple. Het levensverhaal van Antonin Carême de eerste celebrity chef aan het Franse Hof.
Een lekker vleugje Italiaanse Sprezzatura en authentieke streetstyle tijdens Pitti Uomo in Florence.
We blijven even in Italië met deze 10 originele Italiaanse uitvindingen.
Are you actually doing the thing?
Deze editie van Nieuwsgierig wordt gesponsord door:
Onze truien zijn als jouw favoriete wijn: precies goed.
