Nummer 147
Een wekelijkse schop onder je kont en je dosis lekkere links om over te lullen tijdens de lunch.
Goedemorgen,
Het kan je haast niet ontgaan zijn dat de paus van de week is overleden. Terwijl het nieuws op elke zender binnenkwam, met overal ineens duidende duiders over zijn nalatenschap, zette ik de toepasselijke film Conclave aan. Ergens tussen de wierook, fluwelen toga’s en fluisterende kardinalen dacht ik: de kerk is eigenlijk iets moois. Ik weet het, de kerk, serieus? Maar stick with me.
We trekken onze portemonnee om zwetend op een fiets te stappen, naast een vreemde, in een donker zaaltje vol beats en branding. Of om, kreunend in de lotus zonnegroet, op die perfect gestylde yoga mat te liggen. Alles is een concept geworden, inclusief een mooi hoekje om je social selfie te schieten. Voor alles een niche. Terwijl we, juist nu, iets groters nodig hebben. Iets waar iedereen bij mag horen, niet alleen wie het zich kan veroorloven.
We gaan van het ene hebbeding, door naar de volgende trend en hup in de rij voor die nieuwe TikTok hype, maar telkens weer dat knagende gevoel. We missen iets. Niet een nieuwe app, een nieuwe lokale club of dat ultra-hip buurtinitiatief, daar zijn er inmiddels genoeg van. Amigos, Onefit, padellen, you name it. Leuk voor even. Maar allemaal gebouwd rondom een ‘specifieke doelgroep’. Leeftijd, inkomen, interesses. Niche, niche, niche.
Wat we niet meer hebben, is een plek waar je heengaat omdat je mens bent. Niet omdat je toevallig lekker past in de doelgroepanalyse en je lekker meetbaar bent via social media advertenties die je de godganse dag voorbij zit te scrollen.
We hebben plekken nodig die gebouwd zijn op het grotere idee van samen. Niet op winstmaximalisatie, marketing funnels of premium memberships. Hoe zou zo’n plek er in deze tijd dan uitzien? Ik heb m’n best gedaan voor wat eerste richtlijnen, vul gerust aan:
Je mag aanwaaien zonder uitleg. Je blijft hangen omdat het je echt raakt.
Online én offline. Soms een stream, soms een kring. Slack, app, koffie, mens.
Geen psalmen, wel een opening. Geen dogma, maar wel herhaling. Denk: muziek, stilte en iets dat je aan het denken zet.
De ruimte is uitnodigend, niet intimiderend. Geen marmeren preekstoel, maar een goed lichtplan en een bank waar je in wil blijven hangen.
Alle generaties. Multicultureel. Multi-alles. Geen club waar je bij hoort omdat je lijkt op de rest, maar juist omdat je verschilt. Met of zonder die ontzettende vintage Patagonia.
Geen abonnementsvormen. Geen merchandise. Geen upsell. Geen leaderboards. Het is geen product, het is zuurstof.
Geen guru. Geen CEO. Maar wél een anker. Een code. Een ritme. Iets dat verbindt, inspireert, uitdaagt.
Het probleem is niet dat we te weinig platforms hebben, maar dat elk clubje een verdienmodel is geworden. De échte uitdaging is iets vinden dat verbindt zonder toegangsbewijs, zonder doelgroepmarketing en zonder prijskaartje.
Misschien begint echte vrijheid wel daar: in verbinding in plaats van verdeling. Niet voor het ik, maar voor het wij.
Niet voor de likes, maar voor La Vie.
LYLT
Op dit moment heb ik 106 leden op Substack. ️🔥 Daar willen we natuurlijk 110 van maken, minstens. Help mee door Nieuwsgierig te delen.
Lekkere links om over te lullen tijdens de lunch
Het is ze gewoon gelukt. De voetbalclub Wrexham van Ryan Reynolds, de acteur inderdaad, is voor de 3e jaar op rij gepromoveerd. Nu staan ze nog maar 1 laagje onder de Premier League. Wat een jongensboek.
AI 2027 is een research project waarbij ze proberen de toekomst van AI te voorspellen aan de hand van scenario’s. Het is een ontzettend goed stuk. Mocht zo’n heel stuk beangstigend voor je zijn, lees dan eerst deze samenvatting.
De nieuwe Wes Anderson, dat wordt smullen.
Nog wat spullen in de koelkast liggen en weet je niet wat je kunt/moet maken? Dishgen is de AI tool die het voor je regelt.
Met TapOut moet je fysiek je telefoon bij de chip houden om op social media te kunnen. Ik denk er wel aan om het aan te schaffen.
Is het massage olie? Ja. Is het sensueel? Ja. Is het goed voor je lichaam? Ja. Dit merk snapt hoe je iets simpels als olie, met storytelling en branding verhoogd tot een hebbeding.
Soms kom je concepten tegen die zo tof zijn dat je ze het liefst zo snel mogelijk, zelf, in de markt wil zetten. Dit is er zo een: Happier Grocery. Marqt, zijn jullie aan het opletten?
Dit artikel in het Amerikaanse The Cut vraagt zich af: leven we nu allemaal boven onze stand?
De visdeurbel zorgt ervoor dat vissen een vrije doorgang houden in de Oudegracht in Utrecht. Doe mee en druk op de deurbel als je een vis ziet op het beeld.
Deze designer is een meester in storytelling. En dan bedoel ik Casey Neistat level goed. Wat een heerlijk verhaal over een hoe hij een kleine, lokale sandwich-shop een rebranding geeft. Voor niks.
Wil je 100 bladzijdes per dag lezen? Deze man legt zijn eigenlijk hele simpele tactiek uit.
Deze editie van Nieuwsgierig wordt gesponsord door:
Onze truien zijn als jouw favoriete wijn: precies goed.
