SOJK Nummer 85
Goedemorgen,
Van de week stonden ze naast mijn bureau een discussie te voeren. Het ging erom of we een dame die net op haar tweede sollicitatiegesprek was geweest wel of niet moesten aannemen. Ik weet niet of het een verschil tussen mannen en vrouwen is, die discussie wil ik ook nog niet misschien gaan voeren. Maar man wat konden deze dames om de hete brei heen draaien.
De basis van het verhaal was dat het op papier een sterke kandidaat was maar ze bepaalde eisen en wensen stelden waar we liever niet aan wilde voldoen. Dat niet alleen, het onderbuikgevoel was ook niet helemaal goed.
Voor mij klinken die dingen als 1+1=4. Simpele beslissing, eisen waar we niet aan willen voldoen en geen goed gevoel. Dan moeten we het niet doen. Maar ik weet van mezelf dat ik soms overhaast beslissingen maak. Bij beide dames was veel twijfel te bespeuren. Wat als het wel goed werkt, wat als we over een tijdje die wensen en eisen alsnog kunnen inwilligen, ze kwam zo goed over tijdens het eerste gesprek. Zijn dat echt valide argumenten of verhaaltjes die we verzinnen om verzachtende omstandigheden te creëren. Twijfel je echt aan de kandidaat of vind je het gewoon moeilijk om een keuze te maken?
We zijn tegenwoordig zo bang om de verkeerde keuze te maken dat het ons tegenhoudt om soms een risico te nemen. Maar in alle eerlijkheid is het maken van de verkeerde keuze helemaal niet zo definitief als we denken. Er zijn 3 type keuzes:
T-shirts, kapsels en tatoeages.
De meeste keuzes zijn als T-shirts. Je probeert er een, als je het niks vindt pak je een andere. De kosten zijn laag en je kunt snel verschillende T-shirts uitproberen. Doe dat dus ook. Want alleen op die manier kom je erachter wat je echt wilt en welke ‘T-shirts’ het beste bij je passen. Wat eten we vanavond? Welk boek zal ik lezen? Welke podcast zet ik aan?
Kapsels zijn lastigere keuzes om te maken. Je kunt een slechte knipbeurt beter maken maar het duurt even voor dat je ervan hersteld bent. Je ziet er misschien ook een tijdje raar uit als je in de spiegel kijkt. Maar als vanzelf komt alles weer bij het oude en herinnert niemand zich meer dat je er een paar weken ontzettend gek uitzag. Behalve de foto’s die gemaakt zijn in die periode natuurlijk. Die foto’s die je op elke verjaardag weer onder je neus geschoven krijgt.
Tot slot zijn sommige keuzes als tatoeages. Zodra je er een neemt zul je er de rest van je leven mee moeten dealen. Je kunt ze nauwelijks terugdraaien. Alleen met een intens pijnlijk en kostbaar proces. Elke keer als je in de spiegel kijkt wordt je er weer mee geconfronteerd. Deze beslissingen wil je liever niet te snel en overhaast maken. Hier wil je goed over nadenken en een weloverwogen besluit maken. Verhuizen of niet? Samen kinderen krijgen? Je bedrijf wel of niet verkopen? Die overname?
Het venijn van het besluit om iemand aan te nemen is natuurlijk dat het aantal gesprekken dat je met verschillende kandidaten voert eindeloos kan zijn. Dat zijn T-shirts, het helpt zelfs om erachter te komen wat je belangrijk vindt en wat je precies zoekt in een kandidaat. Maar het aannemen van iemand is een kapsel. Je weet niet of het staat en echt goed bij je past, dat risico zie je pas als je de beslissing genomen hebt. De dame in kwestie komt nu eerst een ochtendje meewerken op kantoor. Lekker een dagje met een pruik op lopen om te checken of het wel echt past.
LYLT
Lees:
Ego is de vijand / Ryan Holiday - deze moderne filosoof behandelt in een lekker leesbaar boek waarom ego de bron van veel ongemak, disbalans en kwaad in de wereld is. En ik ben het daarin wel met hem eens.
Doe:
Teken deze petitie - misschien lukt het dan om de straat van de Russische Ambassade om te toveren naar de Navalnylaan.
Kijk:
Use the difficulty - acteur Michael Caine deelt zijn ene simpele levensles.
Luister:
Van alle markten thuis - lekker kritisch op alles en sterke discussies voeren over de huidige economie. Waldorf & Statler op BNR.
